Kościół w Wicinie (Witzen)

Pierwsze pisane informacje o kościele w Wicinie pochodzą z 1603 roku, kiedy to wymieniany jest pierwszy duchowny. Księgi kościelne prowadzone były od 1661 roku, a rachunki kościelne od roku 1701. Pierwsza świątynia została wybudowana obok plebanii.  Była wysoką budowlą z muru pruskiego. Kościół miał jedną wierzę zachodnią oraz północną przybudówkę z dachem jednospadowym. Świątynia z czasem ulegała licznym uszkodzeniom i wymagała gruntownego remontu. Taki remont został przeprowadzony w 1816.

Pastor Schorisch podjął decyzję o konieczności budowy nowego kościoła. Koszt budowy okazał się na tyle duży, że mieszkańcy okolicznych wiosek nie byli wstanie sami ponieść koszty inwestycji. Pastor o pomoc w finansowaniu budowy zwrócił się między innymi do króla Friedricha Wilhelma IV. Kolejni pastorowie z Wiciny – Pastor Hammer (1852-56) i Pastor Ehricht (1856-59) również nie zdołali rozpocząć budowy nowej świątyni.

Dopiero w 1859 roku Pastor Friedrich Schulze rozpoczął realizację projektu. Aby nowy kościół mógł zostać wybudowany trzeba było dokupić dodatkowo część sąsiedniej ziemi.

Jako miejsce budowy nowego kościoła wybrano najwyższe wzniesienie we wsi. Do zakończenia budowy nowego kościoła - stary kościół pozostał i służył mieszańcom wsi. Razem z kościołem został zlokalizowany cmentarz. Cegłę do budowy kościoła przywożono z Budziechowa.

Z pierwotnego wyposażenia starego kościoła przeniesiono do nowego najcenniejsze wyposażenia. Należały do nich dwa obrazy przedstawiające pastorów-proboszczów, w tym portret księdza Andreasa Schmita (1682-1734), oraz chrzcielnica.  Inne wyposażenie zostało przeniesione do innych świątyń. Zabytkowe figury zostały przeniesione do świątyni w miejscowości Neuzelle koło Gubina.

W listopadzie 1865 roku dokonano poświęcenia nowego kościoła do którego uczęszczali mieszkańcy z wsi Wiciny (Witzen), Guzowa (Guschau), Rostok (Rodstock), Mirkowic (Meiersdorf), Zabłocia (Sablath/Raudenberg), Bieszkowa (Berthelsdorf).

Nowa świątynia posiadała 2 dzwony.  Jeden z roku 1691 ufundowany przez Balhasara Erdmanna von Promnitza i drugi ufundowany przez Johanna Erdmanna von Promnitz w 1756. Drugi dzwon uległ uszkodzeniu (pękł) i w nowej świątyni zamontowano dzwon z 1691roku.

Świątynia mogła pomieścić  ok. 1000 wiernych.  Nowy ołtarz­ znajdował się pod wysokim sklepieniem wieży. W kościele znajduje się krypta grobowa byłych mieszkańców wsi. Wysokie okna otrzymały kolorowe witraże. Były one prezentem od księżnej Augusty Wiktorii. W przeciwieństwie do starego kościoła, nowa wieża kościelna znajdowała się na stronie wschodniej.  Kościół był oświetlony trzema ciężkimi żyrandolami z brązu. Wysoka 60-cio metrowa wieża kościelna została w roku 1916 uszkodzona, a następnie częściowo rozebrana. Nową w 1928 roku przykryto hełmem drewnianym z płytami miedzianymi.

W kościele umieszczono pamiątkową tablice poświęconą poległym mieszkańcom w wojnach 1866 i 1870/71.

W 1928 roku założono w kościele oświetlenie elektryczne W 1945 roku pocisk uszkodził mechanizm zegara na wierzy kościelnej.

Parafia Wicina w latach powojennych była filią parafii w Jasieniu. Przez 13 lat Wicinę obsługiwał wikariusz parafii Jasień. W roku 1964 został mianowany jej proboszczem.

Parafia rzymsko-katolicka p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Wicinie

Proboszczowie:
ks. Józef Dratwa – 15.05.1946
ks. Romuald Łabiński – 23.12.1975
ks. Zygfryd Surma – 01.07.1978
ks. Marek Czerniawski – 20.08.1998
ks. Jan Krawczyk - 01.08.2007
ks. Ryszard DUDEK - 01.08.2022
   

  

więcej zdjęć i informacji na stronie: https://www.wicina.pl/2018/04/29/xvii-wieczny-kosciol/ 

 

Przedwojenny widok na cmentarz przykościelny, nagrobki zlikwidowane, zachowały się nieliczne do dnia dzisiejszego.